Ομιλίες
Δεν μπορούμε να μιλάμε για θέατρο στη Ζάκυνθο, χωρίς να αναφερθούμε στις «ομιλίες».
« Οι 'ομιλίες' είναι ιδιότυπο λαϊκό θέατρο που αναπτύχθηκε το 17ο και 18ο αιώνα με την επίδραση του Κρητικού Θεάτρου και της Comedia dell' arte.
Τελικά δημιουργήθηκαν 'ομιλίες' ζακυνθινές. Η ζακυνθινή δημιουργία απαλλάχτηκε τελείως από την κρητική επίδραση. Η παράδοση καλύπτει όλο το 19ο αιώνα.
Οι Ζακυνθινοί όμιλοι συνεχίζουν να παίζουν διασκευασμένα τα κρητικά έργα, τα έργα του παλιότερου και του σημερινού ζακυνθινού λαϊκού θεάτρου. Στις 'ομιλίες' παίζουν αποκλειστικά άντρες ηθοποιοί, που υποδύονται και τους γυναικείους ρόλους, φορώντας μάσκες. Το κείμενο είναι δεκαπεντασύλλαβος στίχος που απαγγέλλεται με μακρόσυρτη προφορά .»
Λαϊκοί όμιλοι από την πόλη, και κυρίως από τα χωριά, συνεχίζουν αυθεντική την παράδοση των 'ομιλιών' και στον 21ο αιώνα, γράφοντας και παριστάνοντας 'ομιλίες' με θέματα ζωντανά, καυτηριάζοντας και σατιρίζοντας την καθημερινή πραγματικότητα της Ζακύνθου.
Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013
Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013
Ο Σιορ Πίπης και η Κατίνα
Άλλη μια απόπειρα για τη κηδεία τση μάσκας στο πόβερο καρναβάλι.
Κατίνα μου,
τα σέβη μου,
σε μένα
έπεσε ο κλήρος,
δυο λογάκια
για να πω
του Πίπη που
είχε κύρος.
Ήσουν κάλος,
δυναμικός,
μαέστρος,
από τσου λίγους
μα μέσαθές
σου γύρευες
να σώσεις
τσου κολίγους.
Από παντού σου έβλεπες
να γίνονται αρπαχτές
οι κλέφτες πάντα βρίσκανε
τσι πόρτες ανοιχτές.
Σου ΄λεγαν
για τη γέφυρα
τα΄ Αγίου
Χαραλάμπη
μα εφτούνη
την εχτίσανε
ήλιος να μη
τη λάμπει.
Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013
Ο Σιορ Νιόνιος και η Τζιτζίνα
Μια φανταστική ιστορία σαν ιδέα για τον επικήδειο της μάσκας στο Πόβερο Καρναβάλι της Ζακύνθου.
Τζιτζίνα μου, τα σέβη μου,
σε μένα έπεσε ο κλήρος,
δυο λογάκια για να πω
του Νιόνιου που είχε κύρος.
Ήσουν κάλος, δυναμικός,
γιατρός, από τσου λίγους
μα μέσαθές σου γύρευες
να σώσεις τσου κολίγους.
Λόγους τρανούς μας έκανες
πάνω από τα μπαλκόνια,
μα πίσω από τη πλάτη μας
έσπερνες τι διχόνοια.
Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013
Το Αλφαβητάρι τση Αγάπης απο το Α εως το Ω
Α μωρέ από τα΄ άλφα θε να αρχίσω
από τα΄ άλφα θε να αρχίσω
κόρη μου να σ΄ αγαπήσω.
Βη μωρέ βήτα βέβαια σου λέω
βήτα βέβαια σου λέω
πως για σε πονώ και κλαίω.
Γα μωρέ γάμα στείλε μου ένα γράμμα
γάμα στείλε μου ένα γράμμα
για να κοιμηθούμε αντάμα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)