Ο επικήδειος για το Ζακυνθινό povero καρναβάλι (κηδεία τσι μάσκας).
Κατίνα μου τα σέβη μου, σε μένα έπεσε ο κλήρος,
δυο λογάκια για να πω, του Νιόνιου που είχε κύρος.
Τι να σου πρωτοθυμηθώ,
και τι να σου φωνάξω,
πάνω σ’ αυτό
το φέρετρο, θέλω και ‘γω να κλάψω.
Ήσουν καλός
σαν σύζυγος, είχες και δυο κόρες,
μα εφτούνες
δε τσι πάντρεψες, είναι γεροντοκόρες.
