Ομιλίες


Δεν μπορούμε να μιλάμε για θέατρο στη Ζάκυνθο, χωρίς να αναφερθούμε στις «ομιλίες».
« Οι 'ομιλίες' είναι ιδιότυπο λαϊκό θέατρο που αναπτύχθηκε το 17ο και 18ο αιώνα με την επίδραση του Κρητικού Θεάτρου και της Comedia dell' arte.
Τελικά δημιουργήθηκαν 'ομιλίες' ζακυνθινές. Η ζακυνθινή δημιουργία απαλλάχτηκε τελείως από την κρητική επίδραση. Η παράδοση καλύπτει όλο το 19ο αιώνα.
Οι Ζακυνθινοί όμιλοι συνεχίζουν να παίζουν διασκευασμένα τα κρητικά έργα, τα έργα του παλιότερου και του σημερινού ζακυνθινού λαϊκού θεάτρου. Στις 'ομιλίες' παίζουν αποκλειστικά άντρες ηθοποιοί, που υποδύονται και τους γυναικείους ρόλους, φορώντας μάσκες. Το κείμενο είναι δεκαπεντασύλλαβος στίχος που απαγγέλλεται με μακρόσυρτη προφορά .»
Λαϊκοί όμιλοι από την πόλη, και κυρίως από τα χωριά, συνεχίζουν αυθεντική την παράδοση των 'ομιλιών' και στον 21ο αιώνα, γράφοντας και παριστάνοντας 'ομιλίες' με θέματα ζωντανά, καυτηριάζοντας και σατιρίζοντας την καθημερινή πραγματικότητα της Ζακύνθου.

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2020

Ώρα για ποίηση.

 

Αδύνατο είναι να γενεί
χοίρου πουλί μετάξι
και του χωριάτη το παιδί
να ‘χει αρχοντια και ταξη.
(Α. Κομούτος)

Απάντηση:

Αλήθεια που 'ναι σήμερο ο κόντες ο Κουμούτος, πάει το Κουμουτέικο! σύρε και μαθετού το. Πες του πως τελειώσανε ούλα τ΄ αρχοντολόγια, καινούρι' αφέντες φανήκαν κι από μικρούλια σόγια.

Χοίρου πουλί εγίνηκε
μετάξι πλουμιδάτο,
και του χωριάτη το παιδί
αφεντικό χλιδάτο!

Πες του ότι καταργήσαμε
εκειό το Λίμπρο Ντόρο,
αργάτης τρώει κόκορο
κι αφέντης κομιντόρο!

Δεν υπάρχουν σχόλια: