Ομιλίες


Δεν μπορούμε να μιλάμε για θέατρο στη Ζάκυνθο, χωρίς να αναφερθούμε στις «ομιλίες».
« Οι 'ομιλίες' είναι ιδιότυπο λαϊκό θέατρο που αναπτύχθηκε το 17ο και 18ο αιώνα με την επίδραση του Κρητικού Θεάτρου και της Comedia dell' arte.
Τελικά δημιουργήθηκαν 'ομιλίες' ζακυνθινές. Η ζακυνθινή δημιουργία απαλλάχτηκε τελείως από την κρητική επίδραση. Η παράδοση καλύπτει όλο το 19ο αιώνα.
Οι Ζακυνθινοί όμιλοι συνεχίζουν να παίζουν διασκευασμένα τα κρητικά έργα, τα έργα του παλιότερου και του σημερινού ζακυνθινού λαϊκού θεάτρου. Στις 'ομιλίες' παίζουν αποκλειστικά άντρες ηθοποιοί, που υποδύονται και τους γυναικείους ρόλους, φορώντας μάσκες. Το κείμενο είναι δεκαπεντασύλλαβος στίχος που απαγγέλλεται με μακρόσυρτη προφορά .»
Λαϊκοί όμιλοι από την πόλη, και κυρίως από τα χωριά, συνεχίζουν αυθεντική την παράδοση των 'ομιλιών' και στον 21ο αιώνα, γράφοντας και παριστάνοντας 'ομιλίες' με θέματα ζωντανά, καυτηριάζοντας και σατιρίζοντας την καθημερινή πραγματικότητα της Ζακύνθου.

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Το Αλφαβητάρι τση Αγάπης απο το Α εως το Ω


Α μωρέ από τα΄ άλφα θε να αρχίσω
από τα΄ άλφα θε να αρχίσω 
κόρη μου να σ΄ αγαπήσω.

Βη μωρέ βήτα βέβαια σου λέω 
βήτα βέβαια σου λέω 
πως για σε πονώ και κλαίω.

Γα μωρέ  γάμα στείλε μου ένα γράμμα 
γάμα στείλε μου ένα γράμμα 
για να κοιμηθούμε αντάμα.


Δε  μωρέ δέλτα δε στο φανερώνω 
δέλτα δε στο φανερώνω 
τση καρδούλας μου το πόνo

Ε μωρέ έψηλο  μου κυπαρίσσι 
έψηλο  μου κυπαρίσσι 
ποιος θα σε κορφολογήσει.

Ζη μωρέ ζήτα ζώνουμε στα φίδια 
ζήτα ζώνουμε στα φίδια 
για τα δυό σου μαύρα φρύδια.

Η μωρέ ήττα  ή εσένα θέλω 
ήττα  ή εσένα θέλω 
ή καλόγερος θα γένω.

Θη μωρέ θήτα ανθείς  και λουλουδίζεις 
θήτα ανθείς  και λουλουδίζεις 
και το κόσμονε  βουρλίζεις.

Γιω μωρέ γιώτα γίνομαι γιοφύρι 
γιώτα γίνομαι γιοφύρι 
να περνάει το τζουβαΐρι.

Κα μωρέ κάπα πως μου καμαρώνεις 
κάπα πως μου καμαρώνεις 
το κορμί σου όταν τεντώνεις – κορδώνεις -  ισιώνεις

Λα μωρέ λάβδα λάβδανο δε πιάνει
λάβδα λάβδανο δε πιάνει 
το άρωμα σου δε το φτάνει.                                                                                                                                   

Μι μωρέ μη μ΄ αφήνεις ν΄ αρρωσταίνω
μη μ΄ αφήνεις ν΄ αρρωσταίνω
στο κρεβάτι να πεθαίνω.

Νι  μωρέ νύχτα θα ΄ρθω να σε κλέψω
νύχτα θα ΄ρθω να σε κλέψω
τι καρδιά μου να γιατρέψω

Ξι μωρέ ξύπνιος μένω εγώ τα βράδια
ξύπνιος μένω εγώ τα βράδια
για ένα δυό δικά σου χάδια

Ο μωρέ όταν βγαίνεις στην αυλή σου
όταν βγαίνεις στην αυλή σου
είναι και ο θεός μαζί σου (όλοι οι άγγελοι ειν΄ μαζί σου)

Πι μωρέ πίσω όλοι τούς κοιτάνε
πίσω όλοι τούς κοιτάνε
οτ΄ αυτοί σε προσπερνάνε

Ρο μωρέ πρώτα, ρώτα με και μένα
πρώτα ρώτα με  και μένα
τι τραβάω εγώ για σένα;

Σι μωρέ σημασία αν  μου δώσεις
σημασία αν μου δώσεις 
τη καρδούλα μου θα λιώσεις            

Τα μωρέ τάφο πάω εγώ ν΄ ανοίξω
τάφο πάω εγώ ν΄ ανοίξω
το κορμί μου να το ρίξω

Υ μωρέ ύψιστε μου κάμε θαμα
ύψιστε μου κάμε θαμα
να μη καρφωθώ με κάμα

Φι μωρέ φίλησε με για να γιάνω
φίλησε με για να γιάνω
το καημό μου να γλυκάνω

Χι  μωρέ χι να μου χυθεί το αίμα
χι να μου χυθεί το αίμα
για ένα ντροπαλό σου βλέμμα

Ψι  μωρέ ψήλοι μπαίνουνε στα αυτιά μου
ψήλοι μπαίνουνε στα αυτιά μου
έρχονται τα προξενιά μου                                                                                                                                                                                                                     

Ω  μωρέ ω θεέ μου τι χαρά μου
ω θεέ μου τι χαρά μου
τώρα  σε έχω αγκαλιά μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: