Ομιλίες


Δεν μπορούμε να μιλάμε για θέατρο στη Ζάκυνθο, χωρίς να αναφερθούμε στις «ομιλίες».
« Οι 'ομιλίες' είναι ιδιότυπο λαϊκό θέατρο που αναπτύχθηκε το 17ο και 18ο αιώνα με την επίδραση του Κρητικού Θεάτρου και της Comedia dell' arte.
Τελικά δημιουργήθηκαν 'ομιλίες' ζακυνθινές. Η ζακυνθινή δημιουργία απαλλάχτηκε τελείως από την κρητική επίδραση. Η παράδοση καλύπτει όλο το 19ο αιώνα.
Οι Ζακυνθινοί όμιλοι συνεχίζουν να παίζουν διασκευασμένα τα κρητικά έργα, τα έργα του παλιότερου και του σημερινού ζακυνθινού λαϊκού θεάτρου. Στις 'ομιλίες' παίζουν αποκλειστικά άντρες ηθοποιοί, που υποδύονται και τους γυναικείους ρόλους, φορώντας μάσκες. Το κείμενο είναι δεκαπεντασύλλαβος στίχος που απαγγέλλεται με μακρόσυρτη προφορά .»
Λαϊκοί όμιλοι από την πόλη, και κυρίως από τα χωριά, συνεχίζουν αυθεντική την παράδοση των 'ομιλιών' και στον 21ο αιώνα, γράφοντας και παριστάνοντας 'ομιλίες' με θέματα ζωντανά, καυτηριάζοντας και σατιρίζοντας την καθημερινή πραγματικότητα της Ζακύνθου.

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

Φτάνει πια.



Φτάνει ρε φίλε άνθρωπε
να βρίζεις και να φτύνεις,
φτάνει σου βάζουν όρια
που δε μπορείς να κρίνεις.
Φτάνει να λες πως έχασες
γιατί ποτέ δεν είχες,
φτάνει να φασκελώνεσαι
<μυαλό που δε κατείχες>.

Φτάνει να λες σε τίποτα
δε φταις εσύ για όλα,
φτάνει να κράζεις πτώματα
και ψήφους πάνω απ΄ όλα.
Φτάνει να κουκουλώνεσαι
να βλαστημάς τα ουράνια,
φτάνει να κλαις να οδύρεσαι
δε σ΄ έχει πιάσει άνοια.
Φτάνει να ψάχνεις που θα βγει
πως θα τα ξεπεράσεις,
φτάνει σα ζώο να σέρνεσαι
μέχρι που να γεράσεις.
Φτάνει να κάθεσαι άπραγος
άλλους να κατακρίνεις
Φτάνει να τρέχεις σα μουρλός
και σ΄ άλλους να τα δίνεις.
Φτάνει να σ΄ έχουν όργανο
για τα συμφέροντα τους,
και όταν κάτι τους ζητάς
να παίρνεις τ΄ αχαμνά τους.
Πρέπει να τους παρακαλάς
να θρέψεις τα παιδιά σου;
φτάνει καημένε άνθρωπε
όλα είναι δικά σου.
Εσύ μονάχος προσπαθείς
κάτι να καταφέρεις,
για τον ιδρώτα π΄ έχυσες
μόνο εσύ το ξέρεις.
Δίκια σου είναι η ζωή
δικό σου και το σπίτι,
δικό σου είναι το φαί
δίκια σου και η σκήτη.
Μη μπαίνεις με στη τρύπα τους
μη ψάχνεις γιατί φταις,
γιατί γι΄ αυτούς περίσσευμα
ήτανε ο κεφτές.
Κι αυτόν σου τον πετάγανε
οι νέοι σου αφεντάδες
και τώρα σου φωνάζουνε
κάνε μας τεμενάδες.
Φτάνει λοιπόν ρε άνθρωπε
να ψάχνεις τι σου φταίει,
εσύ είσαι το στήριγμα
και μέσα σου σε καίει.
Και άμα καίει εσένανε
να δεις τι κάνει τσου άλλους
που ο κόπος και το αίμα σου
τους κάνεις ποιο μεγάλους.
Αυτοί σε διαφεντεύουνε
και σου πασάραν ΚΡΙΣΗ,
χωρίς να σου προσφέρουνε
καμία άλλη λύση.
Γιατί αυτοί στα φάγανε
και σ΄ έβαλαν στο κλίμα,
άλαξ΄ το τώρα μην αργείς
φτιάξε τους νέα ρίμα.
Βάλε εσύ τα όρια
σήκω ξεμπροστιασέ τους,
δίωξε τους όλους, στείλε τους,
σήκω! Ξεπέρασε τους.
Χωρίς εσένα όλοι τους
είναι τελειωμένοι
σήκω και φτύσ΄ τους πίσω σου
αυτό μόνο τους μένει.
Φτάνει στείλ΄ τους στο Διάολο
με όλα τους τα σόγια
γιατί εσύ όπου πείνας
δε τους χρωστάς και λόγια..
Το λόγο σου τους έδινες
με ένα ψήφο ακόμα
αυτοί όμως σε χώσανε
βαθύτερα στο χώμα,
και τώρα θέλουν να φανούν
αθώες περιστέρες,
γιατί εσύ τ΄ ακούμπαγες
κι αυτοί αλλάζαν βέρες,
κι αρραβωνιάστηκαν χωρίς
εσένα να ρωτήσουν
απ΄ άλλες χώρες γκόμενες
για να σε κατακτήσουν.
Δε τους χρωστάς ρε άνθρωπε
τίποτα σου το γράφω;
κι αν θέλεις με το αίμα μου
εγώ στο υπογράφω.
Σήκω ρε άνθρωπε λοιπόν,
σήκω ρε κάτι τρέχει,
σήκω καίεται το σπίτι σου,
σήκω!!! μα πέρα βρέχει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: