Ομιλίες


Δεν μπορούμε να μιλάμε για θέατρο στη Ζάκυνθο, χωρίς να αναφερθούμε στις «ομιλίες».
« Οι 'ομιλίες' είναι ιδιότυπο λαϊκό θέατρο που αναπτύχθηκε το 17ο και 18ο αιώνα με την επίδραση του Κρητικού Θεάτρου και της Comedia dell' arte.
Τελικά δημιουργήθηκαν 'ομιλίες' ζακυνθινές. Η ζακυνθινή δημιουργία απαλλάχτηκε τελείως από την κρητική επίδραση. Η παράδοση καλύπτει όλο το 19ο αιώνα.
Οι Ζακυνθινοί όμιλοι συνεχίζουν να παίζουν διασκευασμένα τα κρητικά έργα, τα έργα του παλιότερου και του σημερινού ζακυνθινού λαϊκού θεάτρου. Στις 'ομιλίες' παίζουν αποκλειστικά άντρες ηθοποιοί, που υποδύονται και τους γυναικείους ρόλους, φορώντας μάσκες. Το κείμενο είναι δεκαπεντασύλλαβος στίχος που απαγγέλλεται με μακρόσυρτη προφορά .»
Λαϊκοί όμιλοι από την πόλη, και κυρίως από τα χωριά, συνεχίζουν αυθεντική την παράδοση των 'ομιλιών' και στον 21ο αιώνα, γράφοντας και παριστάνοντας 'ομιλίες' με θέματα ζωντανά, καυτηριάζοντας και σατιρίζοντας την καθημερινή πραγματικότητα της Ζακύνθου.

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Μία αγκαλιά


Για συντροφιές τα όνειρα μες τσι παλιοβραδίες,
μία αγκαλιά ξαλάφρωμα για ούλες τσι καρδίες.
Μία αγκάλη ούλους μας μας έχει αναθρέψει
απ΄ όταν γεννηθήκαμε μέχρι η ζωή στερέψει.
Η πρώτη είναι τση μάνας μας, τση ανάσας πρώτο κύμα,
κι άλλη απ΄ τα παιδία μας πάνω από το μνήμα.
Μία αγκαλιά και τίποτα δε θα σου την αλλάξει,
μία αγκαλιά ξεκούρασης κι αγάπης που ΄χεις τάξει.
Την ώρα που σε μια αγκαλιά έχεις αυτό που θέλεις,
κι ας ειν΄ μετά τον έρωτα που γίνεσαι τεμπέλης.
Όλα σου τα προβλήματα σε μια αγκαλιά δοσμένα,
μ΄ ένα σου χαμόγελο τα ΄χεις ξεπερασμένα.
Είναι η ζωή σου μια αγκαλιά κι όλο για ΄φτούνη τρέχεις,
κάποιες φορές ειν΄ εύκολη, μα κάποιες δε την έχεις!

Δεν υπάρχουν σχόλια: